ضعف در کنترل کیفیت و آموزش نیروی انسانی چالش اصلی پروژه های آسفالتی کشور/ پیمانکاران بدون آموزش و تجهیزات استاندارد نمی توانند کیفیت آسفالت را تضمین کنند
به گزارش روابط عمومی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، در پنل تخصصی «نقش مصالح سنگی در ارتقای کیفیت آسفالت»، کارشناسان و مدیران حوزه راهسازی بر اهمیت انتخاب و کنترل کیفی مصالح سنگی در تولید آسفالت تأکید کردند.
تأکید بر آموزش نیروی انسانی و کنترل کیفیت در پروژههای آسفالتی
علیرضا فرد علیرضایی، مدیر فنی شرکت صنایع شنی آکام، در این نشست با اشاره به تأثیر جنس مصالح بر کیفیت نهایی آسفالت گفت: در کشور مصالح سنگی عمدتاً به دو نوع آهکی و سیلیسی تقسیم میشوند که هر کدام نقاط قوت و ضعف خود را دارند.
وی افزود: پیش از استفاده از این مصالح باید ویژگیهای فنی و شرایط محیطی پروژه بهدقت بررسی شود تا انتخاب صحیح صورت گیرد.
مدیر فنی شرکت صنایع شنی آکام با بیان اینکه ضعف اصلی در پروژههای آسفالتی کشور مربوط به کنترل کیفیت است، تأکید کرد: پیمانکاران برای کنترل دقیق کار خود نیازمند نیروهای متخصص و آموزشدیده هستند و تا زمانی که موضوع آموزش و مهارت نیروی انسانی جدی گرفته نشود، مشکلات کیفی در این حوزه ادامه خواهد داشت.
اهمیت تأمین مالی و نقش طراحی صحیح در کیفیت آسفالت
اصغر فتوتفرد، مشاور فنی و اجرایی شرکت چاوش راه بنا نیز در ادامه با اشاره به نقش کلیدی مصالح سنگی در آسفالت اظهار کرد: مصالح سنگی بیش از ۹۰ درصد حجم آسفالت را تشکیل میدهند و قیر تنها نقش چسبنده دارد.
به گفته وی، جنس سنگ، چسبندگی قیر و نوع دانهبندی باید به گونهای طراحی شود که همگنی و دوام لازم در شرایط مختلف پروژه تأمین شود.
وی با بیان اینکه یکی از مهمترین چالشهای حوزه آسفالت، تأمین مالی پروژههاست، افزود: کیفیت مطلوب آسفالت نیازمند تجهیزات و ماشینآلات استاندارد است که هزینه بالایی دارند. محدودیتهای مالی نهتنها بر عملکرد پیمانکاران، بلکه بر دستگاههای نظارتی و آزمایشگاهی نیز تأثیر میگذارد.
ضرورت ارتقای مهارت، دانش فنی و تجهیز آزمایشگاهها
قدرتالله قمصری، مدیر کنترل کیفیت شرکت چاوش راه بنا نیز در این نشست با اشاره به اهمیت کنترل کیفیت در تولید آسفالت اظهار کرد: ۹۵ درصد ترکیب آسفالت را مصالح سنگی تشکیل میدهند که با توجه به ویژگیهای فیزیکی، مکانیکی و شرایط اقلیمی متفاوت هستند.
وی افزود: کارخانههای آسفالت امروزی دارای سیستمهای هوشمند هستند و هرگونه تغییر در پارامترهایی مانند حرارت مصالح یا میزان قیر میتواند بر کیفیت محصول نهایی اثرگذار باشد.
قمصری با تأکید بر لزوم ارتقای مهارت و دانش نیروهای انسانی گفت: کنترل کیفی نیازمند تجهیزات استاندارد و حضور مستمر آزمایشگاه در کنار پیمانکار است، اما در بسیاری از پروژهها این همکاری وجود ندارد. همچنین قیمت بالای تجهیزات آزمایشگاهی موجب شده پیمانکاران رغبت کمتری به استفاده از آنها داشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: در کنترل کیفیت آسفالت دو عامل اصلی تعیینکنندهاند؛ دانش و مهارت. اپراتورهای کارخانه باید از مهارت لازم برخوردار باشند و مهندسان نیز باید دانش فنی کافی داشته باشند.
به گفته وی، در هر دو زمینه کمبودهایی وجود دارد که باید برطرف شود.
تجهیزات آزمایشی سریع روسازی (APT) ؛ گامی مهم در ارتقای کیفیت آسفالت کشور










دیدگاهتان را بنویسید