ماهیت و چرایی ایجاد مرکز تحقیقات راه ، مسکن و شهرسازی
صنعتی‌سازی اهداف و آثار مثبتی دارد که از آن جمله می‌توان به افزایش سرعت احداث و ارتقای سطح کیفیت و ارتقای توان انبوه‌سازی، کاهش هدررفت منابع و مصالح و کاهش مصرف انرژی، افزایش عمر ساختمان‌ها، سبک‌سازی ساختمان، مقاومت و تاب‌آوری در برابر زلزله و کاهش نیروی انسانی و به کارگیری نیروی انسانی خبره و تحصیل‌کرده (کاهش هزینه) اشاره کرد. از سوی دیگر وابستگی کمتر به نیروی انسانی و مشکلات مربوط به آن، تامین سلامت و ایمنی و حفظ محیط‌زیست، طراحی و تولید مدولار اجزای ساختمانی و ابعاد فضاها متناسب با تناسبات انسانی، متمرکز شدن قسمت اعظم مراحل ساخت در کارخانه و در نتیجه کاهش هزینه‌های کارگاهی، افزایش بهره‌وری ماشین‌آلات و تجهیزات به دلیل استفاده مکرر از آنها، سادگی نصب قطعات در مقایسه با فعالیت‌هایی همچون بتن‌ریزی درجا، کنترل بهتر و آسان‌تر بر محیط کار، کاهش تاثیر شرایط فصلی و آب و هوایی در فرآیند ساخت، سهولت تولید، جمع‌آوری، انبار و یا تعویض قطعات و تولید انبوه و کاهش قیمت تمام شده اشاره کرد. پیش‌نیازهای صنعتی‌سازی از منظر مدیریت پروژه عبارت است از:
۱. طراحی و برنامه‌ریزی:
صنعتی‌سازی نیازمند طراحی یکپارچه است. با بهره‌گیری از رویکردهای نوینی همچون مدل‌سازی اطلاعات ساخت (AIM) به چرخه عمر پروژه‌های ساختمانی توجه می‌شود و فرایندهای طراحی در خارج از کارگاه و در محیط‌های کارخانه‌ای و دفاتر مهندسی با مشارکت همه ذینفعان از جمله تولیدکنندگان، پیمانکاران، مشاوران، طراحان، نصابان و سایر سازندگان در مراحل اولیه با هدف بهینه‌سازی انجام می‌گیرد. ذات کار صنعتی‌سازی، طراحی، تدارکات و نصب و اجرا (EPC)به صورت توام است؛ به عبارتی طراحی و ساخت به صورت توامان انجام می‌گیرد. مقایسه روش‌های اجرای سنتی با روش‌هایی همچون طرح و ساخت، Design Build یا EPC نشان می‌دهد که مزایای متعددی از جمله کاهش هزینه‌ها و همچنین مدیریت زمان و کاهش زمان اجرای پروژه‌ها حاصل خواهد شد. در روش‌های EPC و طرح و ساخت، تعدد ذینفعان را نداریم، یا به عبارتی در این روش‌ها ارتباطات تسهیل می‌شود؛ یعنی بین عوامل مختلف، به جای تعدد بالا و حضور ذینفعان مختلف ارتباطات تسهیل می‌شود.
۲. مدیریت زنجیره تامین:
در صنعتی‌سازی، شناسایی و انتخاب منابع بادقت انجام می‌گیرد و همچنین همکاری مناسبی بین تامین‌کنندگان مختلف به وجود می‌آید و ارتباطات قوی بین تک تک عناصر انجام خواهد گرفت.
۳. تولید خارج از کارگاه:
برنامه‌ریزی‌ها و تولید، در خارج از کارگاه و در محیط‌های کنترل شده کارخانه‌ای انجام می‌گیرد که این امر انبارداری، برنامه‌ریزی و تولید محصولات را بهینه‌سازی خواهد کرد و منجر به کنترل و تضمین کیفیت در فرایند تولید تک تک اجزا و سازگاری و انطباق با استانداردهای ملی و بین‌المللی در صنعت ساختمان خواهد شد. در این شرایط روش‌های سنتی کنار گذاشته خواهند شد و شاهد تولید محصولات و قطعاتی استاندارد خواهیم بود.
۴. حمل‌ونقل و Logistics
برای حمل‌ونقل قطعات پیش‌ساخته به محل کارگاه‌ها، برنامه‌ریزی کارآمدی انجام خواهد گرفت و همچنین انبارداری و ذخیره‌سازی اقلام و تجهیزات به صورت کاملاً برنامه‌ریزی شده خواهد بود؛ رویکردی که در دنیا به آن JIT اطلاق می‌شود، در صنعتی‌سازی محقق خواهد شد.
۵. مونتاژ و ساخت در محل:
در صنعتی‌سازی، مدیریت پروژه و ساخت موثری برای هماهنگی فعالیت‌ها در محل کارگاه‌ها و اطمینان از یکپارچه‌سازی اجزا و قطعات پیش‌ساخته صورت خواهد گرفت. همچنین تدارکات پروژه از جمله مدیریت جریان مواد، تجهیزات و نیروی کار در محل کارگاه تسهیل خواهد شد.
۶. تضمین کیفیت:
با انجام تست‌ها و بازرسی‌ها، پروتکل‌های فنی و مهندسی و همچنین استانداردهای فنی و مدیریتی، کیفیت حاصل خواهد شد؛ با بازخوردهایی که از فرایند ساخت به بخش تولید منتقل خواهد شد و درس آموخته‌های این حوزه، بهبود مستمر به وجود خواهد آمد.
۷. رعایت مقررات:
با صنعتی‌سازی پایبندی به مقررات ملی ساختمان و همچنین استانداردهای ملی محقق خواهد شد؛ چون زمانی که نگاه زنجیره‌ای به این صنعت داشته باشیم، ضرورت دارد یکایک استانداردها و آیین‌نامه‌ها مورد توجه قرار گیرد.
۸. یکپارچه‌سازی فناوری:
ابزارها، تجهیزات و رویکردهای مختلفی در حوزه فناوری از جمله مدل‌سازی اطلاعات ساخت، AIM و سایر ابزارهای دیجیتال برای برنامه‌ریزی، هماهنگی و همچنین اجرا وجود دارد که با صنعتی‌سازی و نگاه یکپارچه به آنها و همچنین بهره‌گیری از مکانیزاسیون و اتوماسیون این یکپارچگی حاصل خواهد شد.
۹. مدیریت ریسک:
صنعتی‌سازی کمک می‌کند تا با ارزیابی جامع ریسک در فرایندهای طراحی، تولید، نصب، اجرا و بهره‌برداری بتوان خطرات را به درستی شناسایی و ارزیابی کرد و برای کنترل و کاهش آنها اقدامات موثر را پیش از شروع هر فرایند و عملیات انجام داد. صنعتی‌سازی کمک خواهد کرد که میزان حوادثی که با روش‌های سنتی طی این سال‌ها تجربه شده، کاهش یابد. صنعتی‌سازی همچنین منجر به تولید ساختمان‌های با کیفیت و ایمن خواهد شد و فرایند بهره‌گیری از مبحث ۲۲ (مراقبت و نگهداری از ساختمان‌ها) مقررات ملی ساختمان را تسهیل خواهد کرد، با صنعتی‌سازی مفهوم Safe Design یا طراحی ایمن مورد توجه قرار خواهد گرفت.
۱۰. ملاحظات محیط‌زیستی:
در صنعتی‌سازی به توسعه پایدار توجه خواهد شد و با بهره‌گیری از رویکردهای نوینی همچون تولید ناب و لین، هدررفت منابع مدیریت خواهد شد و ضایعات به حداقل خود خواهد رسید. یکی از آرمان‌های توسعه پایدار، نوآوری صنعتی و توسعه زیرساخت‌ها است. صنعتی‌سازی در این مسیر کمک شایانی در فرایند طراحی، ساخت، نگهداری و تعمیرات و همچنین تخریب خواهد داشت. با صنعتی‌سازی برنامه‌ریزی بهتری برای مدیریت بازیافت مواد و مصالح در صنعت و فرایند تخریب و جمع‌آوری پروژه و ساختمان انجام خواهد گرفت.
این موارد نشان می‌دهد که با صنعتی‌سازی مدیریت موثر در پروژه‌ها محقق می‌شود؛ استانداردهای مدیریت پروژه از جمله PMBOK شامل حوزه‌های مختلفی همچون مدیریت محدوده، مدیریت زمان، مدیریت هزینه، مدیریت کیفیت، مدیریت منابع انسانی، مدیریت ارتباطات، مدیریت ریسک، مدیریت تدارکات، مدیریت ذینفعان و مدیریت یکپارچه در پروژه‌ها می‌شود.
بهره‌گیری از رویکرد صنعتی‌سازی یکایک این حوزه‌ها و مولفه‌ها را بهبود می‌دهد و همچنین با بهره‌گیری از این استانداردها و ایجاد تفکر صنعتی در مدیریت پروژه، می‌توان پروژه‌ها را به نحو موثر مدیریت کرد. برای صنعتی‌سازی پیش‌نیازهای مختلفی همچون تمرکز تولید، تولید انبوه، استانداردسازی، تخصصی کردن، سازماندهی مناسب و یکپارچگی وجود دارد. برای ورود به عصر چهارم انقلاب صنعتی در صنعت ساختمان، صنعتی‌سازی گام اول و یک ضرورت است و اگر به دنبال مدیریت موثر پروژه‌ها و طراحی و اجرای ساختمان‌های ایمن، باکیفیت و پایدار هستیم، صنعتی‌سازی راه و روشی برای پرداختن به این موضوع است.
دیدگاهتان را بنویسید