در شرایط روز کشور و با توجه به حوزه ساختمان‌سازی ما ناگزیر برای حرکت به سمت صنعتی‌سازی هستیم.

هر شهری برای خود طرح جامع شهری دارد که پس از انقلاب مورد توجه قرار نگرفت و ساخت‌وسازهای بی‌رویه در مناطق مختلف شکل گرفت.

زمانی می‌توان از تکنولوژی‌های نوین صحبت کرد که واقعاً یک نگاه مدبرانه و دلسوزانه به این مقوله داشته باشیم؛ اما متاسفانه تاکنون این رویکرد به صورت حرفه‌ای در ساختمان‌سازی شکل نگرفته است.

امروز هم مردم و هم سازندگان بیش از گذشته به اهمیت رعایت ضوابط ایمنی واقف‌اند. این مسیر از سال‌های گذشته با به‌روزرسانی آیین‌نامه‌ها آغاز شد تا سازندگان و مجریان بدانند دقیقاً چه الزاماتی دارند.

این تعدد مسئولیت‌ها باعث می‌شود ساختمان متولی واحدی نداشته باشد؛ لذا به نظر من باید یک شخص از اخذ مجوزها تا ارتباط با سازمان‌های و نهادهای مختلف پروانه ساختمانی را برعهده بگیرد که در اینصورت فرآیند ساخت نیر کوتاه‌تر می‌شود.

وجوه مشترک بین دو کشور پلی برای ارائه خدمات مهندسی دو کشور شده که با توجه به توسعه افغانستان در سال‌های اخیر تلاش داریم ضمن افزایش این تعاملات، بتوان سطح کیفی‌سازی آن‌ها را ارتقا بخشیم.

در کنفرانس ملی راهبردهای اقتصاد مسکن، انبوه سازی و معماری مطرح شد؛   سهم ۱۵ درصدی صنعتی‌سازی مسکن بر اساس برنامه هفتم توسعه ۱۸۰ صنعت وابسته به ساخت و ساز مسکن احداث ۲۰۰ هزار واحد مسکونی تا پایان سال در قالب صنعت‌شهرها   سرپرست مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی اعلام کرد؛ احداث ۲۰۰ هزار […]